Obudziłem się i sprawdziłem godzinę. 2:552.
Takiejgodzinyniemachcęwreszcieżyćnormalnie! Wrzasnąłem na jednym dchu ze łzami w oczach.
Niebędziesz ha ha ha ha ha ha ha ha nie nie nie nei! Śpiewał komputer zjadając za pomocą kratek znaczy wsysając resztę klopsików i kubusia z lodówki. Po chwili jego obudowa zrobiła się czerwona.
Łeełłłłłeee! Wrzasnął i z jego kratek wytrysnęły metalowe żygi. Sprzątaj to! Wrzasnął.
Ty nabrudziłeś, więc sam sprzątaj! Wydarłem się na niego kładąc na nim szczotkę.